کد مطلب:276952 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:122

یکی از نشانه های نزدیک به ظهور
در توقیع شریفی كه در سال 410 هجری از ناحیه ی مقدسه به افتخار «شیخ مفید»



[ صفحه 305]



صادر شده و با خط شریف حضرت صاحب الامر علیه السلام شرف تحریر یافته، و در آن توقیع حضرت حجة بن الحسن العسكری (صلوات الله و سلامه علیهما) به برخی از علامت قیام خویش اشاره فرمود و علاماتی را كه نشانه ی نزدیكی فرج و ظهور مبارك حضرتش می باشد به مرحوم شیخ مفید خصوصا و به شیعیان عموما خاطر نشان فرموده و مرحوم طبرسی آن را در كتاب «احتجاج» نقل نموده چنین آمده است:

«بسم الله الرحمن الرحیم» اما بعد؛ سلام بر تو ای مخلص در دین، كه در ولایت و دوستی ما خانواده مخصوص به یقین گشته ای... ما اگرچه بر طبق آنچه خداوند برای ما و شیعیانمان مصلحت دانسته تا زمانی كه دولت دنیا در دست تبهكاران است در سرزمین دوردستی سكنا گزیده ایم كه جایمان از جایگاه ستمگران به دور است ولی با این حال از احوال شما آگاهیم و هرگز چیزی از اخبار شما بر ما پوشیده نیست، و می دانیم كه چه گرفتاری و پریشانی به شما (شیعیان) رسیده است.

از آن وقتی كه بسیاری از شماها به كارهائی دست زدند كه پیشینیان صالح شما از آن روگردان بودند، و پیمانی را كه خداوند از آنها گرفته بود پشت سر انداختند، گوئی از آن بی خبر بودند، ما شما را رها نكرده و یاد شما را از خاطر نبرده ایم و گرنه آن چنان سختی ها به شما روی می آورد كه دشمنان، شما را مستأصل ساخته و از ریشه و بن برمی كندند.

فاتقوا الله جل جلاله، و ظاهرونا علی انتیاشكم من فتنة قد أنافت علیكم، یهلك، فیها من حم أجله، و یحیی عنها من أدرك أمله، و هی أمارة لأزوف حركتنا، و مباثتكم بأمرنا و نهینا، و الله متم نوره و لو كره المشركون.

از خدا بترسید، و تقوی را پیشه خود سازید و ما را در پیدایش فتنه ای كه در پیش است و مدتی به درازا خواهید كشید و كسی كه اجلش نزدیك شده در آن فتنه بهلاكت خواهد رسید و آن كس كه عمرش به پایان نرسیده است نجات خواهد یافت، یاری دهید، آن فتنه نشانه ی نزدیكی قیام ما و اظهار نمودن شما امر و نهی ما را برای همدیگر است و خداوند نور خود را به پایان خواهد رساند اگر چه مشركان را خوش نیاید.

پس شما، از روشن شدن آتش جاهلیت، آتشی كه گروهی اموی مسلك آن را



[ صفحه 306]



روشن می كنند، تا بدین وسیله «فرقه ی مهدیه» (یعنی: شیعیان و معتقدین به امام زمان علیه السلام) را بترسانند، به تقیه متمسك شوید. و من ضمانت می كنم نجات كسی را كه در آن فتنه خواهان منزلتی نباشد و در طعن آن به راه پسندیده گام نهد و راهی را كه موجب رضای خداست بپیماید.

اذا حلت جمادی الأولی من سنتكم هذه، فاعتبروا بما یحدث فیه، و استیقظوا من رقدتكم لما یكون فی الذی یلیه ستظهر لكم من السماء آیة جلیة، و من الأرض مثلها بالسویة، و یحدث فی أرض المشرق ما یحزن و یقلق، و یغلب من بعد علی العراق طوائف عن الاسلام مراق، تضیق بسوء فعالهم علی أهله الأرزاق، ثم تنفرج الغمة من بعد ببوار طاغوت من الأشرار،: ثم یسر بهلاكه المتقون الأخیار.

چون ماه جمادی الاولی از این سال (یعنی سالی كه فتنه ها و حوادث در آن روی می دهد) فرا رسد بدانچه در آن ماه اتفاق می افتد پند گیریدو برای آنچه پس از آن می آید (خود را آماده نموده) و از خواب غفلت بیدار شوید.

بزودی از آسمان برای شما نشانه ی آشكاری ظاهر می شود و مانند آن نشانه ای از زمین نیز بطور مساوی برایتان نمودار می گردد. و در مشرق زمین، جریان ناگوار و حزن آوری كه موجب قلق و اضطراب مردم باشد اتفاق می افتد و مردمی كه از اسلام هیچگونه بهره ای ندارند بر سر مردم عراق مسلط می گردند، كه بوسیله ی كردار ناپسند آنها امرار معیشت و روزی بر مردم عراق تنگ می شود، و پس از این جریان با نابود شدن مرد سركشی از اشرار اندوه بر طرف می گردد و از نابودی او مردمان با تقوی و نیكان خوشنود می شوند. [1] .

خواننده ی عزیز! در این توقیع شریف آنچنانكه ملاحظه فرمودید، همه ی گفتنیها گفته شده و نشانه هائی كه دال بر نزدیك قیام حضرت است به وضوح گوشزد گردیده است، ولی متأسفانه برخی از نویسندگان كه در گذشته این توقیع شریف را ترجمه كرده اند، بدون توجه به این نكته ی مهم: كه حضرت فرموده است «و هی امارة لازوف حركتنا» یعنی: و آن فتنه نشانه ی نزدیكی قیام ما است بگونه ای آن را ترجمه نموده اند كه گوئی همه ی حوادث مذكوره ی در توقیع، مربوط به زمان «شیخ مفید» است.



[ صفحه 307]



در حالی كه حضرت تمام جریاناتی كه پیش از ظهور مباركش در عراق روی خواهد داد، و هم چنین حوادث دردناك و ناگواری كه برای دوستان و شیعیانش در ایران اتفاق خواهد افتاد كه قلب مبارك حضرتش را جریحه دار خواهد نمود، در كمال صراحت پیشگوئی فرموده و با لطف و عنایت پروردگار، پرده از روی چهره ی زشت، و نازیبای حكام خود فروخته ی عراق، كه از اسلام و مسلمانی بهره ای ندارند، به روشنی برداشته و سركرده ی آن گروه شرارت پیشه را به عنوان طاغوت اشرار معرفی نموده و در نتیجه هلاكت و نابودی او را به نیكان و تقواپیشگان بشارت داده است.


[1] احتجاج طبرسي ج 2 ص 324-322.